Bractwo Żywego Różańca

bractwo_zywego_rozanca

„Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i dostania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca”

Jan Paweł II

HISTORIA STOWARZYSZENIA ŻYWEGO RÓŻAŃCA

Od połowy XIX w. najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826 „ Najważniejszą … rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich „– napisała wtedy. Każdy człowiek może w ciągu dnia znaleźć kilka minut aby odmówić dziesiątkę różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmawiali cały różaniec. Niedomówienie tajemnicy nie oznacza grzechu. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest wg. założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz Ojciec Generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej bractwa różańcowe i różaniec Wieczysty. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji a następnie na świecie jednocząc w modlitwie wszystkich ludzi.

Gdy kilkadziesiąt lat później powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny sposób stał się wiernym współpracownikiem.

Rozpoczynając 25 rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „ Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (od października 2002 do października 2003). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, Tajemnicę Światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „ aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 Tajemnic, czyli Żywe Róże składają się z 20 osób.

Obecnie Żywy Różaniec istnieje prawie w każdej parafii. Parafialna wspólnota Żywego Różańca jest jednostką autonomiczną, tzn. wspólnoty parafialne nie łączą się w struktury ogólnokrajowe, czy światowe.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami, osiem razy w ciągu roku, a mianowicie:

  • w dniu przyjęcia do Żywego Różańca
  • narodzenia Pana Jezusa – 25 grudnia
  • Ofiarowania Pańskiego – 2 lutego
  • Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie – 25 marca
  • Zmartwychwstania Pańskiego
  • Wniebowzięcia Matki Bożej – 15 sierpnia
  • W święto Królowej Różańca Świętego – 7 października
  • Niepokalanego Poczęcia Maryi – 8 grudnia

Cele Żywego Różańca:

  • Umocnienie wiary w duszach wiernych.
  • Modlitwa w intencjach Kościoła, Ojca Świętego, o pokój i nawrócenie grzeszników przez wstawiennictwo Matki Bożej Różańcowej.
  • Obrona przed duchownymi zagrożeniami.
  • Ożywienie działalności apostolskiej.

Obowiązki:

  • Zapisanie w księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.
  • Udział w comiesięcznej zmianie tajemnic.
  • Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w nabożeństwach maryjnych.
  • Szerzenie czci Maryi przykładem i działalnością apostolską.
  • Odważnie stawanie w obronie wiary i Kościoła.
  • Udział w pogrzebie zmarłego członka oraz modlitwa za spokój jego duszy.

ŻYWY RÓŻANIEC W NASZEJ PARAFII

Pomysł reaktywowania Żywego Różańca powstał na zakończenie Roku Różańca w październiku 2003 roku. W listopadzie utworzono pierwsze róże. Obecnie w naszej parafii jest 12 róż skupiających 240 członków w tym 154 kobiety, 24 mężczyzn pozostali to młodzież i Dzieci Maryi. Róża V jest różą męską, róża VII i X to róże młodzieżowe a róża IX – dziecięca.

Pierwszą rocznicę śmierci Sługi Bożego Jana Pawła II parafia uczciła powstaniem XI róży. 7 października 2007 roku w Święto Matki Boskiej Różańcowej powstała XII róża. Do powstawanie nowych róż zachęcamy wszystkich chętnych, zachęcamy do zgłaszania swego udziału w codziennym odmawianiu dziesiątki różańca. W pierwszą sobotę każdego miesiąca spotykamy się wszyscy na Eucharystii i Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Żywy Różaniec w naszej parafii stara się realizować żądania Matki Bożej przekazane trójce dzieci – Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie – w Fatimie w roku 1917, pamiętając, że Papież Pius XII nazwał je „jedynym ratunkiem dla świata” , poprzez uczestnictwo w nabożeństwach pierwszych sobót w intencji wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi za grzechy własne i świata.

Prenumerujemy miesięcznik „Różaniec” wydawany przez Siostry Loretanki.

Nieraz wahamy się zanim podejmujemy decyzję przynależności do róży, ale trzeba przekonać się, że odmówienie jednej dziesiątki naprawdę nie zabierze nam dużo czasu w porównaniu z obowiązkami, które musimy wykonać w ciągu całego dnia. Zaletą jest to, że nie mamy wyznaczonej godziny, modlimy się kiedy mamy czas i odpowiednie nastawienie. Każda róża w ciągu dnia odmawia cały różaniec, wszystkie cztery części. Każdego dnia nasza parafia odmawia 12 różańców, czyli 240 tajemnic.

Jaka jest więc potęga tej modlitwy zanoszonej do Boga? …

Poprzez indywidualne odmawianie dziesiątki różańca łączymy się z pozostałymi członkami w tej przepięknej modlitwie tworząc całość.

bractwo_zywego_rozanca_2

„Różaniec – skarb, który trzeba odkryć”